środa, 25 maja 2016

Uszkodzenie więzadła pobocznego piszczelowego (MCL)

fizjoporadnia.pl
Drugim, co do częstotliwości  występowania, jest uszkodzenie więzadła pobocznego piszczelowego (MCL), zlokalizowanego od wewnętrznej strony  kolana.


Objawy:
Ze względu na prezentowane objawy wyróżniamy trzy stopnie naderwania  MCL. Oczywiście nie powinniśmy stawiać sobie diagnozy tylko i wyłącznie na podstawie naszych odczuć, niezbędne będzie wykonanie USG lub MRI (:

I°             - delikatna tkliwość okolicy więzadła
                - brak obrzęku
                - podczas testu koślawienia, pojawia się ból, jednak nie występuje nadmierna koślawość kolana (staw jest stabilny)
                Tak naprawdę, jest to niewielkie uszkodzenie, obejmujące ok. 10% włókien.
II°           - tkliwość okolicy więzadła
                - miejscowy obrzęk
                - występuje ból oraz delikatnie zwiększona koślawość podczas testu koślawienia (jednak można wyczuć wyraźną granicę)
III°          - stopień bólu jest różny i czasami to II° jest bardziej bolesny (;
                - zdecydowanie zwiększona koślawość stawu podczas testu
                - pacjent może zgłaszać niestabilność stawu podczas chodzenia

Co dalej:
Pierwszym krokiem po urazie zawsze powinna być metoda PRICE, czyli ochrona uszkodzonego miejsca, odpoczynek od wszelkich aktywności, chłodzenie ( przez pierwsze 24-48h przykładamy lód co 2 godziny przez 10-15min, wraz ze zmniejszaniem bólu i ewentualnego obrzęku, zmniejszamy częstotliwość chłodzenia), elewacja (uniesienie nogi powyżej serca, żeby zapobiec obrzękowi). W przypadku MCL najważniejsze będzie dla Was chłodzenie, ochrona i unikanie wysiłku.

Jeżeli podejrzewacie stopień II lub III, powinniście wybrać się do lekarza, który zleci wykonanie dodatkowych badań jak MRI czy USG, czasami RTG, jeżeli w wywiadzie zachodzi podejrzenie złamania (rzadko, ale niektórzy mają „szczęście” (; ).

Więzadeł pobocznych się nie operuje, jeżeli nie występują dodatkowe uszkodzenia. Naderwane włókna po prostu „przyklejają się”  do torebki stawowej. Standardowa procedura to 2-3 tyg w ortezie, która ogranicza ruchomość stawu kolanowego na boki (pamiętajcie, w zdrowym kolanie taka ruchomość jest minimalna albo wręcz zerowa!). Zazwyczaj jest to orteza krótka usztywniona po bokach. W stopniu II i III zaleca się dodatkowo mechanizm zegarowy, dzięki któremu możemy ograniczyć zakres zgięcia i wyprostu stwarzając idealne warunki do wygojenia się więzadła.

Nie zwlekajcie z rehabilitacją. To, że macie oszczędzać nogę nie oznacza, że brak jakiegokolwiek ruchu będzie dla niej zbawienny. Odpowiednio dobrane ćwiczenia wzmacniające oraz mobilizujące usprawnią gojenie i wpłyną na organizację blizny. Chodzi o to, że jeżeli zostawimy więzadło samo sobie włókna posklejają się chaotycznie, co może w przyszłości skutkować zmniejszoną ruchomością kolana, bolesnością lub nawet ponownym uszkodzeniem. Natomiast terapeuta poprzez pracę manualną oraz ćwiczenia jest w stanie nie tylko poprawić strukturę blizny, ale też obudować staw kolanowy mięśniowo zapobiegając podobnym przykrym sytuacjom.

Początkowo rehabilitacja powinna skupiać się na odbudowaniu pełnego bezbolesnego zakresu ruchomości oraz na utrzymaniu masy mięśniowej. Stopniowo wprowadza się ćwiczenia typu przysiady (w ograniczonym zakresie ruchu), wyciskanie nogami, wykroki oraz ćwiczenia równoważne. Większość ćwiczeń powinna być wykonywana w ortezie. Jako ostatnie wprowadza się zmiany kierunku ruchu.

Jako wsparcie przy powrocie do aktywności sportowej można zastosować odpowiednią aplikację taśm kinesio, która będzie działała podobnie do ortezy.

Ile to potrwa:
W przypadku stopnia I pełny powrót do sprawności następuje po 3-6tyg.
Natomiast przy stopniu II i III proces wydłuża się do 8-12tyg.

MCL:
Jest to więzadło rozpięte pomiędzy kością udową i kością piszczelową, po wewnętrznej stronie kolana. Jego zadaniem jest ochrona stawu przed ruchami na boki (koślawienie).

Mechanizm:
Do uszkodzenia dochodzi na skutek sił rotacyjnych, czyli np. na skutek gwałtownej zmiany kierunku ruchu przy ustabilizowanej stopie. Inny sposób to mechanizm przeprostny lub uderzenie w bok kolana, które spowoduje skoślawienie kolana i rozerwanie więzadła. Jest to uraz ostry, nikt nie nabawi się zerwania MCL z wiekiem (;.

Sporty kontuzjogenne:
Przede wszystkim: sporty walki, koszykówka, piłka nożna, rugby.

Bibliografia:
- „Non-operative treatment of complete tears of the medial collateral ligament of the knee.” P A Indelicato; J Bone Joint Surg Am, 1983 Mar; 65(3): 323-329
- “The effects of plasma rich in growth factors (PGRF-Endoret) on healing of medial collateral ligament of the knee.” Tomokazu Yoshioka, A. Kanamori, T. Washio; Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc (2013) 21:1763-1769
- “Surgical technique: medial collateral ligament reconstruction using Achilles allograft for combined knee ligament injury.” RG Marx, I. Hetsroni; Clinical Orthopaedics and Related Research; March 2012, Volume 470, Issue 3, pp 798-805

1 komentarz:

  1. Moja znajoma trenuje koszykówkę i zdarzyło się jej opuścić treningi na ponad pół roku z powodu kontuzji kolana. Także jak najbardziej trzeba uważać. A jak już pojawią się jakieś dolegliwości to warto zapisać się do lekarza z Carolina Medical Center aby zdiagnozował przyczynę dolegliwości i zajął się leczeniem.

    OdpowiedzUsuń