fizjoporadnia.pl |
Drugim, co do częstotliwości występowania, jest uszkodzenie więzadła
pobocznego piszczelowego (MCL), zlokalizowanego od wewnętrznej strony kolana.
Objawy:
Ze względu na prezentowane objawy wyróżniamy trzy stopnie
naderwania MCL. Oczywiście nie
powinniśmy stawiać sobie diagnozy tylko i wyłącznie na podstawie naszych
odczuć, niezbędne będzie wykonanie USG lub MRI (:
I° -
delikatna tkliwość okolicy więzadła
-
brak obrzęku
- podczas testu koślawienia,
pojawia się ból, jednak nie występuje nadmierna koślawość kolana (staw jest
stabilny)
Tak naprawdę, jest to niewielkie
uszkodzenie, obejmujące ok. 10% włókien.
II° - tkliwość okolicy więzadła
- miejscowy obrzęk
- występuje ból oraz delikatnie
zwiększona koślawość podczas testu koślawienia (jednak można wyczuć wyraźną
granicę)
III° - stopień bólu jest różny i czasami to
II° jest bardziej bolesny (;
- zdecydowanie zwiększona
koślawość stawu podczas testu
- pacjent może zgłaszać
niestabilność stawu podczas chodzenia
Co
dalej:
Pierwszym krokiem po urazie zawsze powinna być metoda
PRICE, czyli ochrona uszkodzonego miejsca, odpoczynek od wszelkich aktywności,
chłodzenie ( przez pierwsze 24-48h przykładamy lód co 2 godziny przez 10-15min,
wraz ze zmniejszaniem bólu i ewentualnego obrzęku, zmniejszamy częstotliwość
chłodzenia), elewacja (uniesienie nogi powyżej serca, żeby zapobiec obrzękowi).
W przypadku MCL najważniejsze będzie dla Was chłodzenie, ochrona i unikanie
wysiłku.
Jeżeli podejrzewacie stopień II lub III, powinniście
wybrać się do lekarza, który zleci wykonanie dodatkowych badań jak MRI czy USG,
czasami RTG, jeżeli w wywiadzie zachodzi podejrzenie złamania (rzadko, ale
niektórzy mają „szczęście” (; ).
Więzadeł pobocznych się nie operuje, jeżeli nie występują
dodatkowe uszkodzenia. Naderwane włókna po prostu „przyklejają się” do torebki stawowej. Standardowa procedura to
2-3 tyg w ortezie, która ogranicza ruchomość stawu kolanowego na boki
(pamiętajcie, w zdrowym kolanie taka ruchomość jest minimalna albo wręcz
zerowa!). Zazwyczaj jest to orteza krótka usztywniona po bokach. W stopniu II i
III zaleca się dodatkowo mechanizm zegarowy, dzięki któremu możemy ograniczyć
zakres zgięcia i wyprostu stwarzając idealne warunki do wygojenia się więzadła.
Nie zwlekajcie z rehabilitacją. To, że macie oszczędzać
nogę nie oznacza, że brak jakiegokolwiek ruchu będzie dla niej zbawienny.
Odpowiednio dobrane ćwiczenia wzmacniające oraz mobilizujące usprawnią gojenie
i wpłyną na organizację blizny. Chodzi o to, że jeżeli zostawimy więzadło samo
sobie włókna posklejają się chaotycznie, co może w przyszłości skutkować
zmniejszoną ruchomością kolana, bolesnością lub nawet ponownym uszkodzeniem.
Natomiast terapeuta poprzez pracę manualną oraz ćwiczenia jest w stanie nie
tylko poprawić strukturę blizny, ale też obudować staw kolanowy mięśniowo
zapobiegając podobnym przykrym sytuacjom.
Początkowo rehabilitacja powinna skupiać się na
odbudowaniu pełnego bezbolesnego zakresu ruchomości oraz na utrzymaniu masy
mięśniowej. Stopniowo wprowadza się ćwiczenia typu przysiady (w ograniczonym
zakresie ruchu), wyciskanie nogami, wykroki oraz ćwiczenia równoważne.
Większość ćwiczeń powinna być wykonywana w ortezie. Jako ostatnie wprowadza się
zmiany kierunku ruchu.
Jako wsparcie przy powrocie do aktywności sportowej można
zastosować odpowiednią aplikację taśm kinesio, która będzie działała podobnie do
ortezy.
Ile to potrwa:
W przypadku stopnia I pełny powrót do sprawności
następuje po 3-6tyg.
Natomiast przy stopniu II i III proces wydłuża się do
8-12tyg.
MCL:
Jest to więzadło rozpięte pomiędzy kością udową i kością
piszczelową, po wewnętrznej stronie kolana. Jego zadaniem jest ochrona stawu
przed ruchami na boki (koślawienie).
Mechanizm:
Do uszkodzenia dochodzi na skutek sił rotacyjnych, czyli
np. na skutek gwałtownej zmiany kierunku ruchu przy ustabilizowanej stopie.
Inny sposób to mechanizm przeprostny lub uderzenie w bok kolana, które
spowoduje skoślawienie kolana i rozerwanie więzadła. Jest to uraz ostry, nikt
nie nabawi się zerwania MCL z wiekiem (;.
Sporty kontuzjogenne:
Przede wszystkim: sporty walki, koszykówka, piłka nożna,
rugby.
Bibliografia:
- „Non-operative treatment of complete tears of
the medial collateral ligament of the knee.” P A Indelicato; J Bone Joint Surg
Am, 1983 Mar; 65(3): 323-329
- “The effects of plasma rich in growth factors
(PGRF-Endoret) on healing of medial collateral ligament of the knee.” Tomokazu
Yoshioka, A. Kanamori, T. Washio; Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc (2013)
21:1763-1769
- “Surgical technique: medial collateral
ligament reconstruction using Achilles allograft for combined knee ligament
injury.” RG Marx, I. Hetsroni; Clinical Orthopaedics and Related Research;
March 2012, Volume 470, Issue 3, pp 798-805
Moja znajoma trenuje koszykówkę i zdarzyło się jej opuścić treningi na ponad pół roku z powodu kontuzji kolana. Także jak najbardziej trzeba uważać. A jak już pojawią się jakieś dolegliwości to warto zapisać się do lekarza z Carolina Medical Center aby zdiagnozował przyczynę dolegliwości i zajął się leczeniem.
OdpowiedzUsuń